صد حیف! قهرمان #جواد_فروغی بازی‌های دوستانه‌ی #خوزستانرا از دست داد. تفنگ‌های ساچمه‌ای حسابی طرفدار دارند در آن حوالی! مخصوصا اگر سیبل قلب‌های گرم و تپنده باشد… قهرمان جواد که حالا عجیب من را به یاد یکی از قهرمان‌های #خانه_ادریسیها می‌اندازد. 

حالا راحت‌تر می‌شود در مورد اهمیت پشت کردن به هر حوزه‌ای که با #افتخار_ملی درگیر است صحبت کرد. فروغیِ تیرانداز، فروغیِ پرستار بیمارستان سپاه، فروغیِ #مدافع_حرمبازنمایی اصیل و مضحکی از آن واقعیت تلخِ پشت #ملی_گرایی ایرانی است در حال حاضر. هر جنبشی در این حوزه و صدالبته در حوزه‌های عمومی مذهب اعتباری است برای #جمهوری_اسلامی؛ جان تازه‌ای است به کالبد قاتل بچه‌های ما. 

ورزش ملی برای دیکتاتور ایران فقط یک حوزه‌ی ورزشی یا مایه‌ی سرگرمی رعیت نیست. یک جبهه‌ی دیگر برای صدور انقلاب و اقتدار است.

دوشادوش دشمنان جان و شرافتمان نایستیم! 

پینوشت: این مدال بردن قهرمان جواد و احساسات ملی‌ گرایانه‌ی دور و برش بهانه‌ی خوبیست که سری به مطلب چند روز پیشم بزنید؛ همانی که تصویری از پرچم‌های #جمهوری_اسلامی را با خودش دارد. 

#المپیک#مدال_طلا#سوسنگرد_الخفاجیه#سوسنگرد#ایذه#اهواز#سکوت_ما_خیانت_است#نه_به_جمهوری_اسلامی
#اعتراضات_سراسری#اعتصابات_سراسری#کارون#سیستان_بلوچستان#رادیو_شهرزاد#تبریز#اصفهان