چرا بعضی از این شادها، بعضی از این الگوها، بدبدن‌ها، منظره‌بازها، موفق‌ها، متولدها، شمال‌روها، این روزها با خودشان نمی‌گویند «خواهش می‌کنم! تمنا دارم! شما اول درست و حسابی قتل عام شوید! بعد من عکس و فیلم قشنگی‌هایم را سر فرصت پست می‌کنم.» کجاست این تعارف ایرانی پس؟
•
مسئولیت‌پذیری جمعی نسبت به سرنوشت مشترک از همین انتخاب‌های فردیِ کوچک شروع می‌شود. خلاصه اینکه، زندگی‌مان را بکنیم اما نه آن‌قدر که شَر از حضور ما جان بگیرد. زیر صدای گلوله و فریاد، چند روز آفتابی نبودن در صفحات اجتماعی شریف‌تر است. کاری که از دستمان برنمی‌آید؛ لااقل نمک نشویم به زخم این مردم.
پی‌نوشت: بله، می‌دانم. هر کسی اختیار زندگی و صفحه‌اش را دارد – از جمله من.
#خوزستان#اهواز#سوسنگرد#سیستان_بلوچستان#همراه_شو#اعتراضات_سراسری#خشکسالی_و_دروغ#سکوت_ما_خیانت_است#اعتصابات_سراسری
